آبخیزداری و سدهای اوره

یکی از مشکلات اساسی که مانع توسعه بخش باغداری و کشاورزی روستای اوره است، مساله کمبود آب است. هر ساله سیل های فصلی از رودخانه اوره به مسیرهای پایین دست جاری می شود در حالی که چشمه های مختلف روستا در تابستان دچار معضل کم ابی است. 

از سال های گذشته بحث طرح آب خیزداری در اوره و احداث سدهای مختلف مطرح بوده. این سدها سبب می شود تا حداقل آب نیاز چشمه های روستا، ذخیره شده و سبب غنای آبی قنات ها و چشمه های روستا در تابستان شود. اما تنها سدی که احداث شده سدی است که بعد از امام زاده سلطان گروه آباد نزدیک به دره وینگ و پاکمریز ایجاد شده. سدی که حداکثر 20 هزار متر مکعب بیشتر ظرفیت ندارد(ظرفیتی کمتر از ظرفیت برخی استخرهای معادن اوره و مقایسه کنید با بند خاکی طامه با ظرفیت 150 هزار لیتر).  

در اوره حداقل پنج بند دیگر برای تقویت قنات ها و چشمه ها مورد نیاز است. سه بند در مسیر رودخانه اصلی اوره: بند اول در انتهای بیشه و در نزدیکی چشمه دعین ، بند دوم در نزدیکی قنات مزره، بند سوم   در نزدیکی استخر آقا، و بند چهارم در مسیر روخانه فوتحباد قبل از قنات کلم. 

هزینه دو طرح آب خیزداری اوره و طامه مجموعا یک میلیارد تومان گفته شده که یک ششم آن متعلق به اوره بوده است، یعنی حدودا  170 میلیون تومان. 

هزینه احداث طرح های آبخیزداری اوره با کیست؟ 

این هزینه بر عهده معادن است. طبق قانون بر اساس خسارتی که معادن اوره به محیط زیست این منطقه زده اند می بایست طرح های آب خیز داری اوره را فعال کنند(برای آشنایی با وظایف زیست محیطی معادن اوره اینجا را بخوانید). در حالی که نه تنها طرح های آب خیز داری اوره فعال نشده بلکه استخرهای معادن بزرگتر و پر ظرفیت تر شده اند. 

درآمدی که معادن اوره دارند به استناد گزارش مجتمع معادن اوره سالیانه 500 هزار تن است. در بازار سنگ هر تن سنگ گرانیت نطنز بسته به کیفیت بین 400 الی 500 هزار تومان خرید و فروش می شود. یعنی گردش مالی معادن اوره در سال حداقل بین 200 الی 250 میلیارد تومان است. اگر فعالیت معادن از سال 86 تا 97 یعنی 11 سال را محاسبه کنید، تا الان بین دو هزار و دویست میلیارد تومان الی 2750 میلیارد تومان از محیط زیست و هوا و فضای عمومی روستا کسب ثروت کرده اند. صرف نظر از خسارتی که معادن به باغات و هوا و طبیعت روستا وارد آورده اند، در مورد طرح آب خیزداری که یکی از وظایف آنان بوده، تا کنون چقدر هزینه کرده اند؟ آیا در این زمینه از آنان مطالبه ای که در شان و در خور مردم روستا باشد، شده است؟ آماده درج جوابیه ها هستیم. 

 

نظر شما چیست؟